بررسی اثر ساختار نخ و پارچه بر جذب امواج الکترومغناطیسی در منسوجات پوشش داده شده با پلی‏آنیلین

محافظت در برابر امواج الکترومغناطیس از جنبه های مختلف از اهمیت زیادی برخوردار است. مسئله سلامت انسان در برابر امواج الکترومغناطیس، استتار تجهیزات نظامی و محافظت دستگاه ها از تداخل امواج، از جمله این موارد است. در این پژوهش به انواع روش‏های استتار در برابر امواج رادار و روش های محافظت در برابر امواج الکترومغناطیس پرداخته شده است. ساختار نخ و پارچه، مواد مصرفی و نوع تکمیل مورد استفاده، می تواند نقش مهمی در ویژگی های الکترومغناطیس پارچه ها ایفا نماید. یکی از پارامترهای مهم در محافظت امواج، رسانایی مطلوب منسوج می باشد. بدین منظور نخ های مغزی دار تولید گردید و از سیم های مسی با ضخامت های مختلف به عنوان مغزی نخ استفاده شد. سه نوع لیف پنبه، ویسکوز و پلی‏استر به منظور استفاده در رویه نخ در نظر گرفته شد تا تأثیر جنس الیاف بر روی محافظت الکترومغناطیس بررسی گردد. نخ های تولیدی به صورت تاری پودی با طرح تافته، در سه تراکم 12، 16 و20 پود در سانتی متر بافته شد. پلیمر پلی‏آنیلین که با دو رسانایی سنتز گردید بر روی سطح پارچه ها با روش هایی همچون چاپ و پوشش دهی به کار گرفته شد. با الهام از ساختار پرده سالزبری اثر استفاده از پارچه های اسپیسر به همراه پارچه چاپ شده، به عنوان جاذب مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین اثر تعداد لایه های پارچه در محافظت امواج الکترومغناطیس بررسی گردید. تأثیر پارامترهای مختلف ضخامت سیم مسی، جنس رویه نخ، تراکم پارچه و نوع پلی آنیلین در محافظت امواج الکترومغناطیس در محدوده فرکانس7/1 تا 7/2 گیگاهرتز مورد بررسی قرار گرفت. جهت بهینه سازی هزینه ها و تعداد آزمایش ها و هم چنین تجزیه تحلیل نتایج از روش طراحی آزمایش تاگوچی استفاده شد. تأثیر پارامترهای مختلف در آزمایشات و نیز رفتار سطوح مختلف هر پارامتر در فرکانس های مختلف با استفاده از نرم افزار minitab بررسی و تحلیل شد. مشخص شد تراکم پارچه، ضخامت سیم مسی، جنس رویه و پلی‏آنیلین به ترتیب بیشترین اثر را در حفاظت نمونه ها ایفا می‏کند. نمونه ها در محدوده فرکانس 4/2 تا 5/2 گیگاهرتز بیشترین محافظت را از خود نشان دادند و تضعیف حفاظتی تا حدود 32 دسی‏بل نیز اتفاق افتاد.